My Empty World

Saturday, May 21, 2005

เรียนหนังสืออีกแล้ว

วันนี้วันเสาร์ เป็นวันเรียนหนังสืออีกแล้ว

ทำตัวเป็นนักเรียนที่ดีโดยการไปถึงห้องเรียนแต่เช้าก่อนเวลาเรียน ตกใจที่มาเช้าแต่กลับหาที่จอดรถไม่ได้ เกิดอะไรขึ้น

วันนี้ที่คณะบริหารธุรกิจเขามีการสอบข้อเขียนเพื่อรับนักศึกษาปริญญาตรีภาคพิเศษ (ภาคค่ำ)

เป็นการเพิ่มโอกาสทางอีกหนึ่งช่องทางสำหรับคนที่เอ็นทรานซ์ ไม่ติด

หรืออีกนัยหนึ่ง – แบบจริงใจกว่า - ก็คือการหารายได้เข้าคณะนั่นเอง

ถ้าเอ็นทรานซ์เข้ามาด้วยวิธีการปกติ เทอมนึงค่าเทอมจะตกอยู่ประมาณสี่ห้าพันบาท แต่ถ้าคุณสอบเข้ามาเรียนในภาคพิเศษนี้….เทอมละสองหมื่นกว่าบาทครับ

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเรามีการเลือกประธานกลุ่มที่เรียนกัน เนื่องจากปีนี้มีกันทั้งหมดร้อยยี่สิบกว่าคน แบ่งเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งและกลุ่มสอง

มีประธานรุ่นคือพี่ดา รุ่นพี่เครื่องกลเกียร์โดด มีรองประธานกลุ่มหนึ่งคือพี่เจ้น รุ่นพี่เกียร์ไหล

วิดวะจะครองเมืองหรืออย่างไร น่าภาคภูมิใจอะไรเช่นนี้


ไปกินข้าวกลางวันที่ อมช วันนี้เหมือนวันรวมญาติ เจอเพื่อน ๆ มอปลายโดยมิได้นัดหมายหลายคน ไม่ว่าจะเป็น อั๋น กอล์ฟ ที่บังเอิญว่างแล้วมากินข้าวด้วยกัน เจอหนุ่ม คงศักดิ์ กับเจี๊ยบวันเพ็ญ ที่มาลงเรียน ปโท เศรษฐศาสตร์ด้วยกัน

เจี๊ยบเปลี่ยนชื่อแล้ว จากวันเพ็ญ เป็นชื่อ อะไรซักอย่างที่ขึ้นชื่อด้วย จ จาน (หวังว่าคงไม่ได้เปลี่ยนเป็น จันทร์เพ็ญ)

นัดกับคงศักดิ์และเจี๊ยบไว้ว่าจะหาเวลาไปกินข้าวกลางวันด้วยกันสักวัน


เลิกเรียนแล้วก็ไปแวะที่ร้าน Kopi Gusto ตามเคย

คิดว่าคงไปบ่อยจนคนขายจำได้แล้ว แค่ก้าวเท้าเข้าร้าน น้องคนขายก็บอกว่า “ชาแก้วใหญ่ทานในร้านนะคะ”

คงไปเวลาเดิมๆ สั่งแบบเดิม ๆ เพิ่งรู้ตัวว่าผมเป็นคนน่าเบื่ออะไรอย่างนี้ – มิน่า ที่เธอทิ้งผมไป – คนน่าเบื่อ…


กลับมาบ้าน โทรหาไอ้ก่อจะแซวเรื่องมันไปเที่ยวปาย สุดสัปดาห์นี้ (หยุดติดต่อกันสามวัน)

อาทิตย์ก่อนไป มันพยายามมาก่อกวน ด้วยการชักชวนให้ผมไปเที่ยวกะพวกมันด้วย

“ไปด้วยกันเหอะพี่ อาทิตย์ นี้พี่เรียนวันครึ่ง ถ้าโดดตอนบ่ายวันเสาร์ ก็เท่ากับพี่โดดแค่วันเดียวเองนะ” มันบอก
“ไม่ได้ว่ะ พี่โดดมาแล้วสองที เกิดโดดอีก เวลาเรียนไม่พอ สอบไม่ผ่านกันพอดี” ผมหมายถึงการสอบวัดผลการเรียนปูพื้นที่จะมีในอาทิตย์หน้า ซึ่งรวมทั้งคะแนนสอบ และคะแนนเข้าห้องเรียนด้วย

“ก็ไม่เป็นไรไงพี่ สามหมื่นเอง ค่าเทอม ขำ ขำ…”

ขำมากนะเอ็ง

โทรไปหามัน ตอนนี้มันถึงปายแล้ว แต่…ฝนตก ออกไปไหนไม่ได้ ผมหัวเราะเยาะมัน ไปเที่ยวตอนฤดูนี้ ปายไม่น่าจะหนาวอย่างที่คาด และ ที่ไม่คาด..มันดันไปเจอฝน

ผมฝากมันถ่ายรูปฝนมาให้ดูด้วย

0 Comments:

Post a Comment

<< Home