สังสรรค์กับวันเก่า ๆ

สะดุ้งตื่นมาตอนเช้า

นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ทำการบ้าน MBA เลย

เป็นการบ้านที่อาจารย์สั่งไว้ในวันที่ผมโดดพอดี ไม่มีหนังสืออ่านประกอบด้วย(เพราะโดด) ดีที่พี่โชคแกส่ง file data ที่เป็นการบ้านมาให้ (ซึ่งก็มีเพื่อนร่วมชั้นเรียนด้วยกันส่งมาให้พี่แกอีกทีนึง)

พยายามทำการบ้านด้วยความรู้อันจำกัด และเวลาที่ยิ่งจำกัดกว่า สุดท้ายก็ไม่เสร็จ แต่ไม่มีเวลาแล้ว สั่งพรินท์ออกมาก ปรากฏว่าเครื่องพรินเตอร์ผมไม่ดีอีกแล้ว พิมพ์ไม่ออก

ต้องsave ใส่ handy drive แล้วเอาไปพิมพ์ออกที่ใต้ตึกบริหาร หน้าละหนึ่งบาท

ผมโดดไปสองวัน ทำให้แทบไม่รู้จักใครในห้องเลย เนื่องจากในทั้งสองวันที่ผมโดดไป ในห้องมีกิจกรรม(เห็นพี่โชคเรียก กิจกรรมละลายพฤติกรรม) ทำให้ทุกคนรู้จักกัน

คนที่(ดัน)โดด ทั้งสองวันอย่างผมก็เลยกลายเป็นคนแปลกหน้าไป

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เลิกเรียน กลับบ้าน

เสียงมือถือดัง เป็นเธอที่โทรมา…

งง ไม่คิดว่าเธอจะโทรมาหา แต่ก็อาจจะแค่โทรมาบอกเบอร์ใหม่ แค่นั้นเอง

ผมขอโทษเธอที่วันก่อนส่งเมล์แปลก ๆ ไปหา เธอบอกไม่เป็นไร ไม่ได้ว่าอะไร

เราคุยกันด้วยเรื่องเรื่อยเปื่อยอีกแล้ว เกือบจะหลุดปากถามเธอไปอย่างที่ในฝันวันก่อน เกือบจะถามเธอว่าเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกหรือเปล่า

แต่ในเมื่อก็รู้คำตอบอยู่แล้ว จะถามไปอีกทำไม

สักพักก็วางหู

พรุ่งนี้ก็จะครบสามอาทิตย์ที่เธอบอกเลิกกับผม….

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -


หกโมงกว่า ไอ้ก่อโทรมาเตือนว่าวันนี้พี่อู๊ดมา อย่าลืมที่นัดไว้

พี่อู๊ดเป็นหัวหน้าตอนผมอยู่ที่ทำงานเก่า เป็นหัวหน้าที่กันเองมาก ชอบเข้ามาคลุกวงในกับลูกน้อง แต่อาจจะไม่ค่อยเข้าตาญี่ปุ่นเท่าไหร่ – เรียกว่าคนละสไตล์

ตอนนี้แกย้ายไปอยู่อีกบริษัท มีความสุขดี เพิ่งได้ลูกคนที่สาม ลูกชาย

ผมเจอแกคราวก่อน แฟนแกยังท้องคนที่สองอยู่เลย….เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ (หรือไม่พี่อู๊ดก็เก่งจริง ๆ )

ไปที่ร้านเก๋ากึ๊ก (อยู่ใกล้บ้านผมเอง) เจอพี่อู๊ด ตาเบิ้ม พี่จิ๊บ เอก ไอ้ก่อ และ ไอ้ตั้ม นั่งกินรออยู่แล้ว กับข้าวเต็มโต๊ะ เหล้าเปิดไว้แล้ว กำลังได้ที่

พี่จิ๊บ กับ ตาเบิ้ม เพิ่งถูกโปรโมทเป็น แอสซิสเมเนเจอร์ ก้าวหน้าขึ้นทุกที

ตาเบิ้ม เล่าเรื่องวีรกรรมของแกตอนตะลุยเมืองจีน(ไปทำงาน) ออกจากโรงแรม เดินหลงไปเดินคนเดียวตามถนนใหญ่ แล้วโดนหลอกไปคาราโอเกะแบบมีน้อง ๆ มานั่งด้วย

โดนฟันไปหลายพัน พออิดออดจะไม่ยอมจ่าย ก็มีนักเลงสามสี่คนออกมายืนกอดอกคุมอยู่ ทำหน้าตาถมึงทึง แกบอกนาทีนั้น คิดถึงแต่ลูก เมีย กลัวไม่ได้กลับไปเจออีก

พวกผมได้แต่มองหน้ากัน (แล้วก็นินทาแกว่า ทีก่อนเข้าไปไม่รู้จักคิดนะพี่นะ)

กินกันจนห้าทุ่มกว่า ก็แยกย้ายกันกลับ