กาแฟเที่ยงคืน

ตื่นมาเกือบแปดโมง

อาบน้ำ แต่งตัว ออกไปเรียน

วันนี้เรียนเรื่อง financial management ดูเข้าท่ากว่าบัญชีที่เรียนไปเมื่อวาน คงเป็นเพราะว่าอาจารย์สอนเข้าใจมากกว่า โดยเฉพาะเรื่อง Role of time value money ดูเป็นบทเรียนที่เอามาใช้ได้เห็นเป็นตัวเป็นตนมากกว่า
ชักเริ่มสนุกที่ได้มาเรียน

เรียนเสร็จมานั่งเรื่อยเปื่อยอยู่ที่ร้าน Kopi Gusto ที่คณะวิศวะอีกแล้ว

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ไอเดียเรื่องร้านกาแฟแบบเฉพาะกิจเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง

ผมจะให้ชื่อร้านว่า “กาแฟเที่ยงคืน”

เป็นร้านกาแฟสำหรับคนเหงา คนที่พิสมัยอ้อยอิ่ง เสียดายอยู่กับความสงบมีเสน่ห์ของยามราตรี และรีบเร่งที่จะข้ามผ่านช่วงทิวาวันไป

คงมีใครหลายคน ที่อยากใช้เวลายามค่ำคืนสนทนาอย่างออกรสกับเพื่อน ๆ ที่รู้ใจ แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องสนทนากันในวงเหล้าเสมอไป – ถ้าอย่างนั้นก็เชิญมาดื่มกาแฟสักแก้วแล้วสนทนากันเถิด

กาแฟจะมีหลายสูตร ขึ้นอยู่กับดีกรีความอยากอยู่ดึกของแต่ละคน

อาจจะเป็นชานมอุ่น ๆ ให้สบายท้องสำหรับคนอยากนอนก่อนเที่ยงคืน

เป็นกาแฟลาเต้เข้มขนาดกลางเพื่อยืดความสดชื่นให้อยู่ถึงสักตีสาม

หรืออาจจะเป็นเอสเปรสโซ่รสเข้มข้น สำหรับคนอยากอยู่จนฟ้าสาง ชมพระอาทิตย์ขึ้น

ในตัวบ้านจะจัดเป็นชุดโต๊ะ เก้าอี้หวาย นั่งสบาย ๆ สักสี่ห้าชุด บุด้วยผ้าฝ้ายเนื้อนุ่ม มีชั้นหนังสือให้เลือกหยิบมาอ่าน

ด้านข้างก็จะเป็นประตูเลื่อนเปิดออกไปสู่เฉลียง ตีพื้นไม้ เปิดโล่ง เห็นท้องฟ้ายามค่ำคืน สำหรับผู้ชื่นชอบการจิบกาแฟแล้ว ชมความงามของดวงจันทร์ มีบริการผ้าห่มยามน้ำค้างแรง อาจจะปลูกดอกราตรีสักสองสามต้นไว้เพื่อเพิ่มเสน่ห์ความหอมของกลางคืน

สำหรับคนที่เพิ่งเศร้าโศกเสียใจกับเรื่องร้าย ๆ มา เราก็มีมุมเงียบ ๆ ให้จิบกาแฟ และปลดปล่อยความเศร้าออกมาให้พอ เราคิดว่าคุณคงจะผ่านคืนนี้ – และช่วงเวลาอันเลวร้ายนี้ไปได้ไม่ยาก

สำหรับลูกค้าประจำที่อยู่ถึงเช้า เราก็มีบริการพาไปใส่บาตรเพื่อความอิ่มเอมจิตใจ

คิดไปคิดมาก็เจอปัญหาเพียงสองข้อ คือ ผมยังไม่มีทำเล และไม่มีเงินทุน

ไม่หวงถ้าใครบังเอิญมาอ่านเจอแล้วไปเปิดร้านกาแฟเที่ยงคืนบ้าง

เพียงแต่อย่าว่ากันถ้าผมจะขอตามไปเป็นลูกค้าประจำ…