เฮ้อ...

วันนี้ตื่นแต่เช้า(หกโมง) มานั่งทำการบ้าน Account เพราะเมื่อคืนหลังจากเสร็จงานกลุ่มแล้วกลับบ้านมากินข้าว เขียนบันทึก อาบน้ำแล้วก็หมดแรงเผลอหลับไปเลย

แต่การหลับไปแล้วตื่นมาทำการบ้านตอนเช้านี่ก็เหมือนจะเป็นข้อดี เพราะรู้สึกว่าทำให้สมองปลอดโปร่งหากเรื่องมาฝอยและบรรยายในการบ้านได้สะดวกขึ้น - การบ้านที่อาจารย์สั่งมาคือให้ไปอ่านบทความที่อาจารย์เตรียมไว้ให้มาสองบทความแล้วก็เขียนวิเคราะห์สถานะของบริษัทโดยใช้ข้อมูลที่เป็น non-financial

ทำการบ้านเสร็จแล้วจะพิมพ์ออกทาง printer ก็กลายเป็นว่า printer เจ้ากรรมกลับไม่ยอมพรินท์ทั้ง ๆ ที่เติมหมึกก็แล้ว ทำอะไรก็แล้ว คาดว่าอาจจะเป็นมันตันหรืออะไรซักอย่าง ซึ่งตามอายุของมันก็หลายปีพอสมควรแล้ว

กำลังลังเลใจว่าจะซื้อพรินเตอร์ใหม่ หรือ จะเอามันไปซ่อมดี แต่คิดว่าอย่างแรกอาจจะคุ้มกว่า

ก็เลยต้อง save งานลง Handy drive แล้วเอาไปพรินต์ใต้ตึกที่คณะ

แล้วก็มาเจอเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกหลายคนที่มารอร้านถ่ายเอกสารเปิดเพื่อใช้บริการ printer อีกเหมือนกัน

แล้ววันนี้ก็เรียน เรียน และ เรียนอีกทั้งวัน

ตกเย็นมาก็ต้องเข้าห้องสมุดเพื่อไปหาหนังสือเอามาใส่ บรรณานุกรม ในงาน Reading Note แบบจับคู่ที่อาจารย์วิชา Management & Organization Behavior เป็นคน assign ให้

Reading Note คือการที่เราต้องไปหาหัวข้อที่สนใจ แล้วไปค้นคว้าหาหนังสือ บทความ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เกี่ยวข้องมาอ่าน แล้วก็เขียนบทความถึงมัน – ให้เป็นในสไตล์ของเรา และแน่นอนต้องอ้างอิงถึงที่มาโดยมีบรรณานุกรมประกอบด้วย

กำหนดส่ง Reading Note ในอีกสองอาทิตย์แต่วันพรุ่งนี้ต้องส่งบรรณานุกรมก่อนเพื่อให้อาจารย์เช็คดูว่าหนังสือและหัวข้อที่ไปหามามันเข้าเค้ากับที่อาจารย์สอนหรือเปล่า

และที่ต้องพิถีพิถัน ขยันขันแข็ง (ผิดกับนิสัยของผม)กันขนาดนี้ ก็เพราะว่า อาจารย์เล่นแบ่งเกรดออกเป็น เอาไปทำใหม่ ผ่าน เครดิต และ เครดิตพลัส งานใครดี ใครแย่ก็จะถูกอาจารย์เอาไปอัพโหลดประจานกันในเนตให้เลือกอ่านกันเอาตามสะดวก

หอบหนังสือเป็นตั้ง ๆ จากห้องสมุดลงไปเก็บไว้ที่รถแล้วก็ไปร่วมงาน บายศรีสู่ขวัญของนักศึกษา MBA ปีหนึ่งกันต่อ เป็น MBA ที่รวมหมดเลย ทั้ง MBA ธรรมดา ๆ (อย่างพวกผม) , Ex-MBA แล้วก็ MBA Agro

มันก็คืองานผูกสายสิญจน์ แล้วก็กิน(ฟรี) กับเพื่อน ๆ ใหม่ นั่นเอง

ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองจะ join มันทุกกิจกรรมที่จัดขึ้น คงเพราะไม่รู้จะไปไหนถ้ากลับบ้าน คงเพราะไม่รู้จะทำอะไรเพื่อไม่ให้เหลือเวลาว่างไปคิดถึงเธอ และก็คงเพราะอยากรู้จักคนใหม่ ๆ

ใครก็ได้ที่จะไม่ถามผมว่า(คนที่เคยเป็น)แฟนผมหายไปไหน