เคมีที่ตกค้าง

เคยได้ยิน(หรือได้อ่าน)ใครบางคนบอก(หรือเขียน)ถึงนิยามของความรักเอาไว้ว่า ความรัก มันก็คือการที่เคมีของคนสองคนมาเข้ากันได้อย่างลงตัว

คลับคล้ายคลับคลาว่าเขาจะเขียนออกมาในแนว ๆ นี้

ถ้าอย่างนั้น คนที่สมหวังในความรัก น่าจะหมายถึง ปฏิกริยาทางเคมีของทั้งเขาและเธอสมดุลกันพอดี

ส่วนคนที่ผิดหวัง ปฏิกริยาทางเคมีก็คงไม่สมดุล เหลือสารตกค้างทิ้งไว้

สำหรับผม สารตกค้างที่เหลือไว้ ก็คือภาพของเธอ และอารมณ์ปวดลึก ๆ ในเวลาที่เหงาและคิดถึง

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

ในคืนที่ต้องอ่านหนังสือคนเดียวเพื่อหาข้อมูลทำรายงาน แล้วอารมณ์ปั่นป่วนก็ผลักให้ผมแวะมานั่งเขียนบันทึกทั้ง ๆ ที่ยุ่งอยู่

เขียนอะไรไม่ออก

ก็คงกลับไปอ่านหนังสือต่อ

หกอาทิตย์กว่า ๆ แล้วตั้งแต่เราเลิกกัน

ก็ได้แต่หวังว่า อีกสักปีสองปีข้างหน้า วันที่ผมย้อนกลับมาอ่านบันทึกของตัวเองอีกครั้ง

ผมคงอ่านมันไปด้วยรอยยิ้ม…..